Η «βίαιη ενηλικίωση» της βραδυκίνητης Ευρώπης σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο / Στο ειδησεογραφικό portal του OMEGA Channel Κύπρου

Κι ενώ ο σαρωτικός Αμερικανός Πρόεδρος «λύνει» το ένα ζήτημα μετά το άλλο, η βραδυκίνητη Ευρώπη, παλεύει να επιβιώσει με τα αδρανοποιημένα αντανακλαστικά που φέρει.

Μιλώντας με τον πολιτικό αναλυτή και διεθνολόγο, κ. Θεόδωρο Τσίκα, ο ίδιος επισημαίνει ότι, βασική αιτία αυτής της αδράνειας αποτελεί η μη πραγμάτωση του ευρωπαϊκού οράματος περί ομοσπονδίας.

Αντιθέτως, η Ευρωπαϊκή Ένωση -και όχι ομοσπονδία-, καλείται να δώσει λύσεις την ίδια ώρα που 27 κυβερνήσεις με διαφορετικές πολιτικές και επιδιώξεις προσπαθούν να βρουν κοινό παρανομαστή. Μάλιστα, σε ζητήματα υψίστης σημασίας, όπως αυτά της εξωτερικής πολιτικής και της ασφάλειας, απαιτείται ομοφωνία, με αποτέλεσμα μία μοναδική αρνητική ψήφος να αναιρεί την πολιτική βούληση της ένωσης η οποία εκφράζεται ακόμη και από τη συντριπτική πλειοψηφία.

Η πρακτική αυτή αποτελεί σκόπελο, τον οποίο η Ευρώπη καλείται να ξεπεράσει, εάν επιθυμεί να αποκαταστήσει τον ρόλο της στο συνεχώς μεταβαλλόμενο διεθνές γίγνεσθαι.

Σχολιάζοντας τις τελευταίες εξελίξεις αναφορικά με το Ουκρανικό και τη συνάντηση ΗΠΑ-Ρωσίας στη Σαουδική Αραβία, ο κ. Τσίκας θα τονίσει ότι, οι εξελίξεις και φυσικά ο τερματισμός του πολέμου αφορούν άμεσα την Ευρωπαϊκή Ένωση για γεωγραφικούς, πολιτικούς και φυσικά οικονομικούς λόγους, καθώς η ίδια αναμένεται να αναλάβει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μετά τη παύση των εχθροπραξιών.

Την ίδια ώρα, η ΕΕ προσπαθεί να «απογαλακτιστεί» από τις ΗΠΑ, στις οποίες έχει εναποθέσει -σχεδόν ευλαβικά- ζητήματα ασφάλειας, να ανεξαρτοποιηθεί ενεργειακά από τη Ρωσία και να περιορίσει την εισαγωγή κινεζικών προϊόντων και τεχνολογιών.

Για τους παραπάνω λόγους, ο κ. Τσίκας θεωρεί ότι η λύση χωρίς την ΕΕ, είναι δύσκολο να δοθεί. Άλλωστε, όπως επισημαίνει ο ίδιος, ο τερματισμός του πολέμου θα έρθει σε βάθος χρόνου, τον οποίο η Γηραιά Ήπειρος, θα πρέπει να αξιοποιήσει ορθά ώστε, να σχεδιάσει τη δική της στρατηγική υιοθετώντας πιο ευέλικτες, άμεσες και αποτελεσματικές πρακτικές, κυρίως στο πεδίο λήψεως αποφάσεων.

Συμπερασματικά, η «μουδιασμένη» Ευρώπη, καλείται να εγκαταλείψει τον ρόλο του θεατή και να περάσει στη δράση, μέσω μίας «βίαιης ενηλικίωσης» την οποία καλείται να υποστεί εάν θέλει να επιβιώσει σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς.