Η συνάντηση στις 15 Αυγούστου θα αποτελέσει την πρώτη δια ζώσης επαφή των δύο ηγετών από την επιστροφή του προέδρου του Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ να δίνει το στίγμα του τετ-α-τετ κάνοντας λόγος για «την καλύτερη δυνατή συμφωνία και για τις δύο πλευρές, όμως χρειάζονται δύο για να χορέψεις τανγκό».
Ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται πώς «δεν θέλει να σηκώσει πολύ ψηλά τον πήχη», εκτιμά o πολιτικός επιστήμονας και διεθνολόγος, Θόδωρος Τσίκας καθώς όπως εξηγεί στο CNN Greece, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αρχίζει να κατανοεί ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει πολύ πιο μακροπρόθεσμους στόχους σε σχέση με την Ουκρανία και με όλη την περιοχή που παλαιότερα ήταν «υπό την επιρροή της ρωσικής αυτοκρατορίας».
O Θόδωρος Τσίκας, Πολιτικός Επιστήμονας – Διεθνολόγος
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Ντόναλντ Τραμπ χρειάζεται μία μικρή συμφωνία ώστε να παρουσιάσει έστω μία επιτυχία στο εσωτερικό της Αμερικής.
«Δεν θα με εξέπληττε εάν καταλήξουν έστω σε μία πρόταση για μία αεροπορική εκεχειρία, ακόμη και μερική αεροπορική εκεχειρία να μην χτυπιούνται ενεργειακές εγκαταστάσεις ή να μην χτυπιούνται κατοικημένες ζώνες», αναφέρει.
Σε περίπτωση που οι δύο ηγέτες αποφάσιζαν να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο, τότε όπως υποστηρίζει στο μεν Ντόναλντ Τραμπ θα έδινε τη δυνατότητα να εμφανίσει τον εαυτό του ειρηνοποιό και μεγάλο «Deal Maker» στην Αμερική, στο δε Βλαντίμιρ Πούτιν να παρουσιάσει σε εισαγωγικά ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο στην διεθνή κοινότητα, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι πολεμοκάπηλος, όπως τον αποκαλούν. Έτσι κι αλλιώς, για τον κ. Τσίκα ο Πρόεδρος της Ρωσίας θα έχει κερδίσει κάτι πολύ σημαντικό τη στιγμή που πολλές χώρες έχουν υποβαθμίσει την διπλωματική τους εκπροσώπηση στη Ρωσία μετά την έναρξη της εισβολής. Από παρίας της διεθνούς κοινότητας, ένας άνθρωπος για τον οποίο έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από το ποινικό δικαστήριο, ξαφνικά ο Πρόεδρος της Ρωσίας επιστρέφει στο διεθνές προσκήνιο δείχνοντας πώς είναι «ισότιμος με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ». Συνεπώς, η πρώτη συνάντηση θα μπορούσε να λήξει με οφέλη και για τους δύο, καταλήγει ο πολιτικός επιστήμονας.
Η δύσκολη εξίσωση της συνάντησης
Ο Ντόλαλντ Τραμπ όταν ανέλαβε την προεδρία, πίστευε όπως αναφέρει ο κ.Τσίκας ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν θα τον διευκόλυνε πολύ περισσότερο στη λήξη του πολέμου, χωρίς ωστόσο να ξέρουμε με ποιες διαβεβαιώσεις. Γι’ αυτό, δεν ήταν διόλου τυχαίες οι δηλώσεις του πώς μέσα σε 24 ώρες θα είχε καταφέρει να λήξει τον πόλεμο.
«Φαίνεται ότι του πήρε περίπου έξι μήνες για να καταλάβει ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν ενδιαφέρεται για ειρήνη τουλάχιστον με τους όρους που οι υπόλοιποι εμείς μπορούμε να σκεφτούμε», υπογραμμίζει.
Σε αυτό το πλαίσιο , εξηγεί πώς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι κατά κάποιο τρόπο απογοητευμένος και εκνευρισμένος από τον Βλαντίμιρ Πούτιν με τον Αμερικανό Πρόεδρο να βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.
Προειδοποιώντας ότι θα μπορούσε να επιβάλει επιπλέον κυρώσεις στην Ρωσία αλλά και επιπλέον δευτερογενείς κυρώσεις σε χώρες που αγοράζουν ορυκτά καύσιμα της Ρωσίας όπως πετρέλαιο και φυσικό αέριο, οδηγείται σε μία επιλογή που δεν είναι βέβαιον ότι θέλει να την κάνει. Πρώτα απ’ όλα, διότι μία τέτοια κίνηση όπως υποστηρίζει ο κ. Τσίκας μπορεί να δημιουργήσει αναστάτωση στις αγορές ενέργειας καθώς αν ανέβουν οι τιμές θα τις πληρώσουν μεταξύ άλλων και οι αμερικανοί καταναλωτές.
Επιπρόσθετα, «το να επιβάλει κυρώσεις λόγου χάρη στην Κίνα ή την Ινδία είναι σα να τινάζει στον αέρα τις διαπραγματεύσεις για τους εμπορικούς δεσμούς που θέλει να επιτύχει μαζί τους», συμπληρώνει.
Επομένως, χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη επιλογή αρκετά δύσκολη. Κατά τον ίδιο, ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει μία γρήγορη επιτυχία ανεξαρτήτως του περιεχομένου της λύσης έτσι ώστε να την εμφανίσει στο αμερικανικό κοινό. Τη συγκεκριμένη αδυναμία του Τραμπ , το άγχος και την αγωνία του να κερδίσει κάτι που να μπορεί να δείξει στο εσωτερικό ακροατήρια και όχι μόνον , τη γνωρίζει ο Πούτιν , εκτιμά ο κ. Τσίκας με αποτέλεσμα ο Πρόεδρος της Ρωσίας να επιχειρήσει με ένα « τυράκι» να τον πείσει να πάρει άλλα ανταλλάγματα .
Το παζάρι Τραμπ-Πούτιν... χωρίς Ζελένσκι
Λίγες ημέρες πριν την κρίσιμη συνάντηση , η Ευρώπη έστειλε ένα νέο, ξεκάθαρο μήνυμα στήριξης στο Κίεβο, υπογραμμίζοντας ότι η ειρήνη δεν μπορεί να αποφασιστεί χωρίς την Ουκρανία, με τον Αμερικανό Πρόεδρο να επιμένει να βάζει στο τραπέζι σενάρια ανταλλαγής εδαφών, τα οποία απορρίπτει ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
«O Tραμπ όταν λέει ανταλλαγές, δεν εννοεί ανταλλαγές μεταξύ ουκρανικών και ρωσικών εδαφών. Θέλει να υποχρεώσει την Ουκρανία να αποδεχθεί την απώλεια εδαφών της , με αντάλλαγμα τα όποια από τα εδάφη της, τα οποία πιθανόν να βρίσκονται σήμερα υπό τον ρωσικό στρατιωτικό έλεγχο να δοθούν πίσω», εξηγεί ο πολιτικός επιστήμονας και διεθνολόγος, Θόδωρος Τσίκας.
Παράλληλα, συμπληρώνει πώς επί της ουσίας αυτός είναι ένας ακρωτηριασμός Ουκρανίας διευκρινίζοντας ότι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να το δεχτεί οποιαδήποτε εκλεγμένη κυβέρνηση της Ουκρανίας όχι μόνο για συνταγματικούς λόγους, όπως λέει ο Ζελένσκι,άλλα και για λόγους πραγματικούς.
Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζει πώς η ουκρανική κυβέρνηση που θα υπογράψει τον ακρωτηριασμό της χώρας «θα μπορούσε ακόμη να ανατραπεί και με πραξικόπημα».
Σε αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζει πώς μία τέτοια κίνηση δεν θα γίνει αποδεκτή από την Ευρώπη διότι κατανοεί πώς αν σε μία διαμάχη που αφορά πρώτα απ’ όλα την ευρωπαϊκή ήπειρο υπάρξει μία τέτοια λύση, αφήνει ουσιαστικά «ανοιχτούς πειρασμούς για άλλους αυταρχικούς ηγέτες και αυταρχικά καθεστώτα» να κατακτούν εδάφη και μετά να ζητούν την νομιμοποίησή τους.
«Σε κάθε περίπτωση μια τέτοια συμφωνία θα οδηγούσε σε κατάρρευση των κόκκινων γραμμών που έχουν συμφωνηθεί από Αμερικανούς, Ρώσους και Ευρωπαίους τόσο μετά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο όσο και μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου και την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, που είναι ο σεβασμός της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών, η άρνηση να νομιμοποιηθούν κατακτήσεις και αλλαγές συνόρων που γίνονται μονομερώς και διά της βίας», καταλήγει ο κ.Τσίκας.