Σε διαδικτυακή εκδήλωση με τρεις πρώην υπουργούς Εξωτερικών: «Οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν και η σημασία τους για την Ευρωπαϊκή Ένωση»- VIDEO

Είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τους τρεις πρώην υπουργούς Εξωτερικών, Γιώργο Παπανδρέου - George A. Papandreou , Ντόρα Μπακογιάννη - Dora Bakoyannis και George Katrougalos - Γιώργος Κατρούγκαλος, στην εκδήλωση της Ελληνικής Ένωσης για την Ομοσπονδία της Ευρώπης (ΕΕνΟΕ) με θέμα: «Οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν και η σημασία τους για την Ευρωπαϊκή Ένωση».

 Στην δική μου συμμετοχή στο πάνελ, τόνισα τα εξής:

- Είναι πλέον απόλυτη αναγκαιότητα η "στρατηγική αυτονομία" της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η διαμόρφωση "ευρωπαϊκής κυριαρχίας" /sovereignty (παράλληλα με την εθνική κυριαρχία του κάθε κράτους-μέλους). Και η ενίσχυση της γεωπολιτικής οντότητας της Ε.Ε. στο διεθνές σκηνικό.

- Αυτό πρέπει να κατατείνει σε μια προσπάθεια ισότιμης συνεργασίας με τις ΗΠΑ. Και όχι σε αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ.

- Κάτι τέτοιο προϋποθέτει εκχώρηση επιπλέον εθνικών αρμοδιοτήτων σε ευρωπαϊκά όργανα. Για να προχωρήσει η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Άμυνα της ΕΕ, πρέπει να εκχωρηθούν κάποιες αρμοδιότητες που αγγίζουν τον σκληρό πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας, που αφορά την εξωτερική πολιτική και άμυνα κάθε χώρας. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από τις πολιτικές ηγεσίες.

- Είναι αναγκαίο να καταργηθεί η ομοφωνία στην λήψη των αποφάσεων για την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Δεν είναι δυνατόν 27 χώρες να έχουν δικαίωμα "βέτο" στην άσκηση Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής. Άρα χρειάζεται αλλαγή των ευρωπαϊκών Συνθηκών, ώστε οι αποφάσεις να λαμβάνονται με πλειοψηφία, σε κάποιες περιπτώσεις με "ενισχυμένη" και σε άλλες με "απλή" πλειοψηφία.

- Στον τομέα της ευρωπαϊκής Άμυνας θα υπάρξουν αντιρρήσεις από αρκετές χώρες. Τόσο της Ανατολικής Ευρώπης, που δικαιολογημένα αισθάνονται ότι η απειλή γι' αυτές προέρχεται από την Ρωσία, λόγω Ιστορίας - επιθέσεις, διαμελισμοί, επικυριαρχία (και δεν επιθυμούν κάτι που θεωρούν ως "αποδυνάμωση" του ΝΑΤΟ και "απομάκρυνση" από την αμερικανική ασπίδα ασφάλειας). Όσο και από ορισμένες χώρες, κυρίως του ("σκανδιναβικού") Βορρά, που επιθυμούν να τηρούν στάση "ουδετερότητας" στα αμυντικά ζητήματα.

- Άρα για να μπορέσει να προχωρήσει η Κοινή Άμυνα, θα χρειαστεί να γίνει με μορφή "ενισχυμένης συνεργασίας" εντός της ΕΕ. Όπως είναι η Συνθήκη Σένγκεν και η ζώνη του ευρώ, στις οποίες δεν συμμετέχουν όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ.

- Δεν αρκεί να έχουμε ευρω-στρατό. Αλλά πρέπει να έχουμε και την πολιτική βούληση να τον χρησιμοποιήσουμε. Διότι και πριν την πρόσφατη πρόταση του Υπεύθυνου για την Εξωτερική Πολιτική της ΕΕ, Γιοζέπ Μπορέλ, για συγκρότηση ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης άμεσης επέμβασης 5.000 ανδρών, είχε αποφασιστεί και σχηματιστεί ευρωπαϊκό στρατιωτικό Σώμα. Το οποίο όμως δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ, λόγω έλλειψης κοινής πολιτικής βούλησης.

- Πρέπει να δούμε ποιες χώρες της ΕΕ θα είναι πρόθυμες να προχωρήσουν σε Κοινή Εξωτερική Πολιτική, και κυρίως σε Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας. Και βεβαίως σε μια τέτοια περίπτωση, η Ελλάδα θα πρέπει οπωσδήποτε να συμμετάσχει και σε αυτήν την μορφή του "σκληρού πυρήνα" της Ε.Ε. Για λόγους αρχής, για ευρύτερους γεωπολιτικούς λόγους, αλλά και για λόγους καλώς νοουμένων εθνικών συμφερόντων.

Το βίντεο της συζήτησης είναι εδώ (η δική μου ολιγόλεπτη παρέμβαση αρχίζει στη 1.18'.40'' του βίντεο): www.youtube.com/watch?v=-bEAiMc3hAU&t=61s