ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ "ΘΕΜΑ Radio 104,6 FM" ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΚΡΟΝ-ΜΕΡΚΕΛ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ
2020-08-21 15:53
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΟΥ ΣΤΟ @ΘΕΜΑ Radio 104.6 ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
ΜΕΡΚΕΛ-ΜΑΚΡΟΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ
ΜΕΡΚΕΛ-ΜΑΚΡΟΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ
Ημίωρη συζήτηση με την δημοσιογράφο, @Georgia Sadana
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΚΡΟΝ-ΜΕΡΚΕΛ
- Η γαλλο-γερμανική συνεργασία είναι η ατμομηχανή της
ευρωπαϊκής ενοποίησης. Είναι θετική εξέλιξη η προσπάθεια
για σύμπτωση απόψεων μεταξύ τους, εφόσον επιθυμούμε
η Ε.Ε. ως οντότητα να έχει κοινή φωνή στις διεθνείς υποθέσεις.
- Είναι ανοιχτό το θέμα της τελευταίας δικτατορίας στην Ευρώπη,
της Λευκορωσίας. Πέραν της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
και ελευθεριών εκεί, πρέπει να υπάρξει κοινή στάση έναντι της Ρωσίας
του Πούτιν, που είναι ο βασικός υποστηρικτής του καθεστώτος
του Λουκασένκο στην Λευκορωσία.
- Υπάρχει το θέμα της Λιβύης, για το οποίο Γαλλία και Ιταλία
(ως πρώην αποικιακή δύναμη) θεωρούν πως έχουν λόγο και ρόλο,
ενώ η Γερμανία έχει αναλάβει την πρωτοβουλία της Διάσκεψης
του Βερολίνου, με στόχο τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου και
την εμπέδωση της πολιτικής σταθερότητας.
- Η κατάσταση στην Λιβύη επηρεάζει χώρες παραδοσιακής
γαλλικής "επιρροής", είτε στον Βορρά της Αφρικής
(Αλγερία, Μαρόκο, Τυνησία), είτε γειτονικές προς Νότο,
όπως το Τσαντ και το Μάλι, όπου πρόσφατα έγινε
και πραξικόπημα. Τους αφορά και ως προς την ασφάλεια,
αλλά και ως προς το Προσφυγικό. Πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες
προέρχονται από χώρες της υπο-σαχάριας Αφρικής, και φτάνουν
στα μεσογειακά παράλια, θέλοντας να περάσουν σε Ισπανία,
Γαλλία, Ιταλία, Μάλτα.
- Η ΕΕ έχει πολλών ειδών σχέσεις με την Τουρκία.
Βρίσκεται σε καθεστώς διαπραγματεύσεων για την
υποψηφιότητα προς -μακρινή φυσικά- ένταξη στην ΕΕ που
προχωρά με μεγάλες δυσκολίες, είναι μια μεγάλη αγορά
για τα ευρωπαϊκά προϊόντα, παίζει κρίσιμο ρόλο στην
διαχείριση του Προσφυγικού και έχει εμπλακεί σε ένταση
με δύο κράτη-μέλη της ΕΕ, την Ελλάδα και την Κύπρο.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
- Θεωρώ ότι η πολιτική για επιβολή ευρωπαϊκών
κυρώσεων στην Τουρκία, δεν είναι αποτελεσματική.
Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η λήξη της έντασης στην περιοχή μας.
Ο,τι και να κάνουμε -συμμαχίες, κόντρες, κινήσεις τακτικής-
στο τέλος θα πρέπει να καταλήξουμε σε διάλογο, σε συνεννόηση
και συμφωνία με την Τουρκία για τα θέματα που μας χωρίζουν.
- Η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ είναι διεθνή ύδατα, τόσο πριν όσο και μετά
την οριοθέτηση τους. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη στον τρόπο
με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την στάση και την τακτική μας.
Από την στιγμή που η διαμάχη με την Τουρκία, δεν αφορά ελληνικά εδάφη,
σε στεριά ή νησιά, ούτε ελληνικά χωρικά ύδατα, πρέπει να είμαστε
πιο ψύχραιμοι. Και προφανώς μπορούμε να πάμε σε διάλογο ή/και
στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
- Ο διάλογος έχει αργήσει πάρα πολύ.
Αυτά τα θέματα εκκρεμούν ουσιαστικά από το 1973-1974.
Η αργοπορία δημιουργεί κατά καιρούς την σοβαρή πιθανότητα
στρατιωτικής σύγκρουσης. Δεν χρειάζονται δικαιολογίες
για νέα καθυστέρηση. Το θέμα είναι οι κυβερνήσεις στις δύο χώρες
να πουν την αλήθεια στις κοινωνίες μας. Ότι ναι μεν, εμείς θα πάμε
να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας, αλλά επειδή υπάρχουν και
τα δικαιώματα της άλλης πλευράς, οι λύσεις -είτε με πολιτική
διαπραγμάτευση είτε με διεθνή δικαστική απόφαση- δεν μπορούν
παρά να τα λάβουν όλα υπόψη. Δεν θα πάρουμε το σύνολο
όσων προσδοκούσαμε.
- Η μη λύση είναι σε βάρος και των δύο χωρών.
Είναι σε βάρος της ελληνικής οικονομίας και ανάπτυξης,
διότι όσο δεν υπάρχει συμφωνία, θα απαιτούνται υπέρογκα
εξοπλιστικά προγράμματα. Η Ελλάδα έχει γονατίσει οικονομικά
τα χρόνια της κρίσης, αλλά και λόγω κορωνοϊού.
Η ατμόσφαιρα έντασης και αντιπαράθεσης
δεν ευνοεί την επιχειρηματική δραστηριότητα,
ούτε τις ξένες επενδύσεις, αλλά και τον τουρισμό.
Αν είχε γίνει θερμό επεισόδιο έξω
από την Κρήτη, θα πήγαιναν εκεί τουρίστες να κάνουν διακοπές;
- Τα ελληνοτουρκικά προβλήματα δεν είναι άλυτα,
ούτε τόσο περίπλοκα, όσο ακούγονται. Διεθνώς έχουν
διευθετηθεί διαμάχες, πολύ πιο σύνθετες.
Αυτό που βαραίνει είναι η συσσώρευση καχυποψίας,
της κάθε πλευράς για τις προθέσεις της άλλης.
Όπως στην Ελλάδα υπάρχει καχυποψία για την Τουρκία,
αντίστοιχη καχυποψία υπάρχει και στην Τουρκία για
τις ελληνικές προθέσεις. Η Τουρκία έχει έναν ιστορικό φόβο
της "περικύκλωσης" της από τα πολύ κοντινά προς αυτήν
ελληνικά νησιά και την Κύπρο στα νότια της.
- Η Τουρκία θεωρεί επίσης ότι Ελλάδα και Κύπρος,
μέσω της συνεργασίας τους με Αίγυπτο και Ισραήλ,
προσπάθησαν να την αποκλείσουν από τις ενεργειακές
πηγές της Ανατολικής Μεσογείου, στην οποία έχει η ίδια
δικαιώματα διότι είναι παράκτια χώρα.
Για να το αντιμετωπίσει, έκανε το παράνομο σύμφωνο με την Λιβύη.
Η Ελλάδα απάντησε με την Συμφωνία με την Αίγυπτο.
Για να ανταπαντήσει η Τουρκία έστειλε το "Ορούτς Ρέϊς", κ.ο.κ.
Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να σταματήσει.
- Υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα άρσης των καχυποψιών
και των αντιπαλοτήτων. Το 1930, μόλις 8 χρόνια μετά την
Μικρασιατική Εκστρατεία του 1922, ο Ελευθέριος Βενιζέλος
επισκέφτηκε την Άγκυρα. Παρά την τραγική κληρονομιά,
την ήττα μας, τους θανάτους, την προσφυγιά, τις καταστροφές,
υπέγραψε Σύμφωνο Φιλίας και Συνεργασίας με την Τουρκία,
και πρότεινε τον Κεμάλ Ατατούρκ για Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Αυτή η Συμφωνία κράτησε σε σταθερότητα τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις
επί πολλά χρόνια, από το 1930 έως το 1955, οπότε άρχισε ο αγώνας
των Ελληνοκυπρίων για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Εναπόκειται και στις δύο χώρες να επιλέξουν τι θέλουν
να μιμηθούν, τα θετικά ή τα αρνητικά παραδείγματα της Ιστορίας ;
Μπορείτε να ακούσετε την συνέντευξη εδώ (από το 28' του ηχητικού): www.mixcloud.com/themaradio/20082020-%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CE%B1%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%AC/
———
Πίσω