Θ. Τσίκας: "Η στοχοποίηση αμάχων και πολιτικών στόχων, από όποιον και αν γίνεται, είναι απολύτως καταδικαστέα" / Στην εκπομπή "Συνδέσεις" της ΕΡΤ1 -VIDEO
2023-10-19 00:00
"Η στοχοποίηση αμάχων και πολιτικών στόχων, από όποιον και αν γίνεται, είναι απολύτως καταδικαστέα"
Στην ΕΡΤ-1 , Εκπομπή Συνδέσεις ΕΡΤ , με τους Costas Papachlimintzos και Xristina Vidou
Αναφορικά με την χερσαία επίθεση και τους αμάχους, ο κ. Τσίκας τόνισε πως:
«Η στοχοποίηση αμάχων, πολιτικών στόχων, από όποιον και αν γίνεται, πρέπει να είναι απολύτως καταδικαστέα. Πρέπει να τηρείται το Διεθνές Δίκαιο του Πολέμου, το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο, οι Συμβάσεις της Γενεύης που αφορούν πολιτικούς στόχους, αμάχους, αιχμαλώτους, ομήρους.
Ερωτηθείς για τις επιπτώσεις στο πεδίο των συζητήσεων μετά την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση σε νοσοκομείο της Γάζας, ο κ. Τσίκας τόνισε πως «θα ήταν πολύ σημαντική η διάσκεψη, η συνάντηση αυτή μεταξύ Ιορδανίας, Αιγύπτου, του προέδρου των ΗΠΑ Μπάιντεν και του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς. Διότι μετά την επίσκεψη του στο Ισραήλ, ο Αμερικανός πρόεδρος θα πήγαινε στην Ιορδανία γι' αυτή την άτυπη συνάντηση.
Δυστυχώς αυτό πάει πίσω. Πάει πίσω η συνάντηση και πάει πίσω και η "λύση των δύο κρατών". Είναι πολύ δύσκολο δηλαδή να υπάρξουν αυτή τη στιγμή διαβουλεύσεις επί της ουσίας. Μπορεί να υπάρξει όμως κάποια πρόοδος στο ανθρωπιστικό πεδίο».
Να υπενθυμίσουμε ότι η Ιορδανία και η Αίγυπτος είναι χώρες που παίζουν βασικό ρόλο στο Παλαιστινιακό. Να υπενθυμίσουμε ότι η Δυτική Όχθη του Ιορδάνη, που είναι το μεγάλο κομμάτι των παλαιστινιακών εδαφών, παλιά ήταν ιορδανικό έδαφος. Η δε Λωρίδα της Γάζας, παλιά ήταν αιγυπτιακό. Και επειδή είναι και οι πρώτες χώρες που αποκατέστησαν διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, έχουν σημαντικό διαμεσολαβητικό ρόλο.
Επίσης θα ήταν πάρα πολύ σημαντική η παρουσία του Μαχμούντ Αμπάς, προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, σε αυτή τη συνάντηση. Γιατί έχουμε ανάγκη από συνομιλητές. Η Χαμάς δεν είναι παράγων επίλυσης του Παλαιστινιακού.
Έχουμε ανάγκη από συνετές φωνές. Ο πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς, παρά την ηλικία του, παρά τα προβλήματα της Παλαιστινιακής Αρχής, είναι μια τέτοια φωνή.
Έχει έρθει σε επαφή με το Ισραήλ πολλές φορές. Ακολουθεί τη γραμμή των ειρηνευτικών συνομιλιών που έγιναν στο Όσλο το 1993, με την οποία η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, στην οποία είναι επίσης πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς, έχει αναγνωρίσει τη "λύση των δύο κρατών" στο Μεσανατολικό. Που σημαίνει ένα Ισραήλ με ασφαλή όμως σύνορα, που να μη δέχεται επιθέσεις, και ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, βιώσιμο.
Όμως η Χαμάς και άλλες εξτρεμιστικές οργανώσεις είναι εναντίον αυτής της λύσης. Είναι υπέρ της καταστροφής του κράτους του Ισραήλ.
Άρα έχει σημασία να υπάρχουν σοβαροί συνομιλητές.
Φυσικά, και με πιο μετριοπαθείς φωνές στο Ισραήλ. Γιατί είναι αλήθεια ότι οι κυβερνήσεις Νετανιάχου είχαν ακολουθήσει μια αδιάλλακτη πολιτική και είχαν νομιμοποιήσει εκ νέου τους παράνομους εβραϊκούς εποικισμούς στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη, πράγματα τα οποία τίναξαν στον αέρα όλο το διαπραγματευτικό πλαίσιο.
«Δεν θεωρώ ότι θα μπορούσε αυτή τη στιγμή κανείς διεθνής παράγων, ή Αμερικανοί ή Ευρωπαίοι, να πιέσει το Ισραήλ να κάνει παραχωρήσεις στο Παλαιστινιακό» τόνισε ο διεθνολόγος, Θόδωρος Τσίκας, και πρόσθεσε πως «όμως πρέπει να μείνει αναμμένη αυτή η φλόγα της ελπίδας γιατί όταν τελειώσει – με όποιο τρόπο τελειώσει η σύγκρουση– πρέπει κάποια στιγμή να μπούμε σε αυτή την επίλυση».
Τώρα, ίσως πάει λίγο πιο πίσω η χερσαία επιχείρηση και ενταθούν λίγο οι προσπάθειες να μπορέσει να μπει ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα μέσω των συνόρων Γάζας – Αιγύπτου. Και επίσης ίσως ενταθούν και οι ειδικές επιχειρήσεις που κάνουν ήδη οι Ισραηλινοί στο εσωτερικό της Γάζας για να ανακαλύψουν πού είναι οι όμηροι, οι άμαχοι Εβραίοι, Ισραηλινοί πολίτες που απήχθησαν από τη Χαμάς κατά την τρομοκρατική επίθεση πριν 10 ημέρες.
Γιατί καταλαβαίνετε ότι και στο ίδιο το Ισραήλ θα υπάρξει ένα μεγάλο πολιτικό και ηθικό δίλημμα. Τι θα γίνει με τους ομήρους, από τη στιγμή που η Χαμάς έχει απειλήσει ότι θα εκτελεί έναν-έναν».
«Είναι βέβαιο ότι η Χαμάς ξέρει ότι μια χερσαία επιχείρηση του Ισραήλ, όσο και να κρατήσει, όσο οδυνηρή και δύσκολη και να είναι για το ίδιο το Ισραήλ, θα είναι καταστροφική για την ίδια. Επομένως τώρα θέλει να παίξει ένα παιχνίδι διαπραγμάτευσης και ανταλλαγής αιχμαλώτων, ομήρων, κρατουμένων κλπ.
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν θα ήταν κακό. Αλλά φαντάζομαι ότι εδώ πέρα υπάρχει η πολύ σοβαρή σκέψη στο ίδιο το Ισραήλ, ότι πρέπει να εξαλείψουν τις επιχειρησιακές δυνατότητες της Χαμάς, για να μην μπορεί να κάνει επιθέσεις στο εσωτερικό του κράτους του Ισραήλ.
Δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να περάσει στην ισραηλινή κοινωνία η ακύρωση αυτού του στόχου, έτσι όπως είναι τώρα σοκαρισμένη από την τρομοκρατική επίθεση», προσθέτοντας μεταξύ άλλων πως «στο εσωτερικό της υπάρχουν αντιτιθέμενες δυνάμεις».
Ερωτηθείς για τη στάση της Τουρκίας έναντι στο Ισραήλ, ανέφερε πως «ο κ. Ερντογάν είχε στην αρχή μια πιο ισορροπημένη στάση. Βλέποντας το κλίμα στην Τουρκία – σε ένα τμήμα του πληθυσμού, που είναι πιο θρησκευόμενο μουσουλμανικό και ίσως και ένα μέρος του κόμματός του – άρχισε να μετατοπίζεται προς την πλευρά της Χαμάς», ενώ υπενθύμισε πως ο κ. Ερντογάν και το κόμμα του είχαν σχέσεις με τη Χαμάς, με την ηγεσία της οργάνωσης να έχει επισκεφθεί δημόσια, στο παρελθόν την Τουρκία.
Αναφορικά για την πρόθεση Ερντογάν να εμφανιστεί ως ο άτυπος ηγέτης του Σουνιτικού Ισλάμ, ο κ. Τσίκας τόνισε μεταξύ άλλων πως «η σύγκρουσή του, ως ένα βαθμό, με την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία σχετιζόταν με το ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του προστάτη του Σουνιτικού Ισλάμ».
«Φαίνεται ότι, στις μουσουλμανικές χώρες, μεγαλώνει ένα κλίμα αντιδυτικισμού, αντιαμερικανισμού και φυσικά εναντίον του Ισραήλ. Ίσως σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις και ένα κλίμα αντισημιτισμού» τόνισε ο κ. Τσίκας προσθέτοντας πως «διάφορες δυτικές χώρες λαμβάνουν ορισμένα μέτρα για να προστατεύσουν τους πολίτες τους» κάνοντας παράλληλα λόγο και για αντιπαράθεση οργανώσεων και "πόλεμο ταυτοτήτων", πέρα από κρατών. Καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως «όσο εξελίσσεται η κατάσταση όλο και πιο άγρια, η πόλωση θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη».
———
Πίσω