Θεόδωρος Τσίκας στο ράδιο Prisma 91,6 Βορειοδυτικής Ελλάδας: “Μέσω διαλόγου Ελλάδας-Τουρκίας μπορούν να βρεθούν λύσεις στις διαφορές μας, που να καλύπτουν και να συμφέρουν και τις δύο χώρες.”

Θεόδωρος Τσίκας στο ράδιο Prisma 91,6 Βορειοδυτικής Ελλάδας: “Μέσω διαλόγου Ελλάδας-Τουρκίας μπορούν να βρεθούν λύσεις στις διαφορές μας, που να καλύπτουν και να συμφέρουν και τις δύο χώρες.”

Στο απογευματινό μαγκαζίνο μίλησε ο πολιτικός επιστήμονας- διεθνολόγος Θεόδωρος Τσίκας. Σχολιάζοντας την κατάσταση που επικρατεί με την πανδημία στη χώρα μας που έχει ως αποτέλεσμα την τιμή αύξησης πολλών προϊόντων, ανέφερε πως πρέπει να δούμε πώς ο τρόπος πλέον που παράγουμε, καθώς και η κατανάλωση των ζώων, οι τρόποι παραγωγής και όλα αυτά, οδηγούν σε προβληματικά πολλές φορές αποτελέσματα.

“Οι επιστήμονες λένε πως μπαίνουμε σε μία εποχή που οι επιδημιες και οι πανδημίες θα είναι συχνές και επαναλαμβανόμενες και αυτό θέτει το θέμα μιας νέας σχέσης του ανθρώπου με τη φύση, το οποίο και θα πρέπει να δούμε πάρα πολύ σοβαρά.”

Απαντώντας  στο ερώτημα ότι ένα μεγάλο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής παράγεται στην Κίνα κι αν αυτό είναι μία αφορμή να επαναπροσδιορισθεί το παγκόσμιο παραγωγικό μοντέλο, είπε πως είναι ένα σοβαρό θέμα κυρίως επειδή η Κίνα είναι ένα ολοκληρωτικό- αυταρχικό καθεστώς, όπου δεν υπάρχει ελεύθερη ενημέρωση και πληροφόρηση όπως στις δυτικές κοινωνίες.

“Είμαστε "υποχρεωμένοι"  να ακούμε μόνο ότι μας λέει το καθεστώς. Αυτό είναι προβληματικό και στον τομέα τον παραγωγικό, καθώς δεν γνωρίζουμε ακριβώς την ποιότητα των υλικών, τις συνθήκες εργασίες και από την άποψη της υγιεινής και των εργατικών δικαιωμάτων, καθώς δεν υπάρχουν συνδικαλιστικές ελευθερίες και ελεύθερα συνδικάτα. Όλα είναι ελεγχόμενα από το καθεστώς και αυτό δημιουργεί προβλήματα και καχυποψίες. Είδαμε πόσο δύσκολη ήταν και η συνεργασία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας με την Κίνα όταν ξέσπασε η πανδημία, καθώς πέρασαν αρκετοί μήνες για να κατανοήσουμε τι πραγματικά συνέβη.”

Κάνοντας μία ανάλυση του μεταναστευτικού προβλήματος το οποίο είναι ψηλά στην ατζέντα, διευκρίνισε αρχικά ότι το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, δεν είναι κάτι που "λύνεται", αλλά μπορεί να γίνει μία συγκεκριμένη διαχείριση, αποτελεσματική από τη μία, αλλά και ανθρωπιστική από την άλλη με σεβασμό των δικαιωμάτων αυτών των ανθρώπων και με βάση τις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές συνθήκες που και εμείς ως Ελλάδα έχουμε υπογράψει και πολλές άλλες χώρες.

“Έχουμε σίγουρα μία αύξηση του προσφυγικού κύματος, σε σχέση με το Αφγανιστάν, καθώς είναι προφανές πως είναι μία εστία έντασης η οποία θα μας δώσει ανθρώπινα κύματα, αλλά έχουμε και από την Αφρική, από χώρες που δεν έχουν νερό η αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα επιβίωσης.

Η Ελλάδα είναι κατεξοχήν χώρα πέρασμα, καθώς συνδέει την Ευρώπη με την Ασία και την Αφρική. Επομένως είναι η γεωγραφική μας θέση τέτοια.

Πολλές φορές όμως το μεταναστευτικό γίνεται ένα αντικείμενο πίεσης. Αυτή τη στιγμή η Λευκορωσία η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής του κόσμου λόγω της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Καθώς είναι η τελευταία δικτατορία στην Ευρώπη και λόγω του ότι νοθεύτηκαν εμφανώς -και το λένε πολλοί παρατηρητές και διεθνείς οργανισμοί - οι τελευταίες προεδρικές εκλογές, αντιμετώπισε κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους διεθνείς οργανισμούς. Αντιδρά με το να στέλνει μετανάστες ή πρόσφυγες στις γειτονικές της χώρες που συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπως η Πολωνία και η Λιθουανία που γειτονεύουν με τη Λευκορωσία.

Εδώ πρέπει να είμαστε απολύτως σαφείς, πως δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ο ανθρώπινος πόνος με αυτό τον τρόπο και πρέπει η Λευκορωσία να υποχρεωθεί να σταματήσει αυτές τις ενέργειες, με περισσότερες κυρώσεις. Εδώ πρέπει να πάρει μέρος της ευθύνης και η Ρωσία του Πούτιν, ως βασικός σύμμαχος, καθώς χωρίς τη Ρωσία δεν θα επιβίωνε ούτε μία μέρα το δικτατορικό καθεστώς του Λουκασένκο.

Μία τελευταία παρατήρηση έχει να κάνει με την ενημέρωση στη χώρα μας που δεν είναι της ίδιας έκτασης, καθώς δυστυχώς στην Ευρώπη υπάρχει πολύ μεγάλη ανησυχία για να μην πω επικρίσεις, για τον τρόπο που οι ελληνικές συνοριακές αρχές, Λιμενικό, Ακτοφυλακή συμπεριφέρονται στους πρόσφυγες ή τους μετανάστες που προσπαθούν να περάσουν στην χώρα μας.

Μάλιστα υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες για τις επαναπροωθήσεις, τα λεγόμενα push backs. 'Εχουμε ευθύνη γιατί έχουμε υπογράψει συγκεκριμένες συνθήκες. Δεν μπορείς να τους στέλνεις πίσω στο πέλαγος. Από τη στιγμή που κάποιος θα πατήσει με τον οποιοδήποτε τρόπο στο ελληνικό έδαφος, ή βρεθεί στα ελληνικά χωρικά ύδατα, είσαι υποχρεωμένος να τον δεχτείς, να τον εγκαταστήσεις σε εγκαταστάσεις που προβλέπονται και εφόσον κάνει αίτημα ασύλου να εξετάσεις με διαυγή και ανεξάρτητη διαδικασία το αίτημα του.”

Στο ερώτημα αν η Τουρκία στέλνει πρόσφυγες στην Ελλάδα εργαλειοποιώντας πολιτικά το πρόβλημα, είπε πως προφανώς η Τουρκία έχει υποχρεώσεις στο πλαίσιο της Συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση ("Κοινή Δήλωση") για το Προσφυγικό.

“Εφόσον αυτό δεν γίνεται, έχει ευθύνη η Ευρωπαϊκή Ένωση να φροντίσει για την εφαρμογή της Συμφωνίας. Αυτό δεν αναιρεί τις υποχρεώσεις της Ελλάδας που έχουν σχέση με τις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Συνθήκες που έχει υπογράψει, ανεξαρτήτως με το τι κάνει η Τουρκία.

Επίσης πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικοί και να μην μπλέκουμε όλα μας τα ζητήματα με την εξωτερική πολιτική και τις διαφορές που έχουμε με την Τουρκία.

Η Τουρκία αυτή τη στιγμή φιλοξενεί περίπου 4 εκατομμύρια πρόσφυγες στο έδαφός της. Είναι ο μεγαλύτερος προσφυγικός πληθυσμός που υπάρχει στον κόσμο. Εάν η Τουρκία άφηνε να έρθουν, δεν θα έρχονταν μόνο 20, 30 ή 50 άτομα.

Δεν λέω πως οπωσδήποτε η Τουρκία κάνει το καλύτερο δυνατόν, αλλά πρέπει να έχουμε και συναίσθηση των μεγεθών. Σίγουρα δεν μπορούν όλοι να ελεγχθούν, αλλά ακόμα και αν γίνεται αυτό δεν πρέπει να το κάνουμε σαν το γνωστό ανέκδοτο ” και εσείς βασανίζετε τους μαύρους”.

Είναι το γνωστό ανέκδοτο μεταξύ των Αμερικανών και Σοβιετικών που τους κατηγορούσαν οι Αμερικάνοι για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η απάντηση των Σοβιετικών ήταν ότι και εσείς βασανίζετε τους μαύρους στην Αμερική. Μπορεί και τα δύο να είναι στραβά. Εμείς πρέπει να αποδείξουμε ότι δεν ισχύουν αυτά για τα οποία μας κατηγορούν διεθνείς και αξιόπιστοι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που διοικεί την Ευρώπη, δεν είναι η οποιαδήποτε Αρχή, αλλά ο βασικός θεσμός της Ευρώπης. Η Επίτροπος που είναι αρμόδια για αυτό το θέμα έχει επισκεφθεί και τον Έβρο και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και έχει γνώση του προβλήματος. Πρέπει πρώτα εμείς να είμαστε αξιόπιστοι και στη συνέχεια να κατηγορούμε την Τουρκία.”

Σχολιάζοντας τον εξοπλισμό των Ενόπλων δυνάμεων της χώρας μας ο κύριος Τσίκας είπε ότι προφανώς υπάρχει τέτοια ανάγκη, αυτό όμως που πρέπει να δούμε πώς αυτό πρέπει να γίνεται μακροπρόθεσμα, με βάση συγκεκριμένους στόχους και όχι να γίνεται σπασμωδικά κάθε φορά που γίνεται ένταση με την Τουρκία.

“Όταν το κάνουμε σπασμωδικά υπάρχει πιθανότητα να χρεωνόμαστε οπλικά συστήματα τα οποία δεν θα μας είναι διαχρονικά χρήσιμα.

Επίσης τα οπλικά συστήματα θα έρθουν περίπου σε 4 με 5 χρόνια, άρα ο συσχετισμός Δυνάμεων στο Αιγαίο δεν αλλάζει δραματικά. Επομένως πρέπει να σκεφτούμε λίγο έξω από το κουτί, αντισυμβατικά.

Δεν είναι κακό η χώρα μας να κάνει συμμαχίες, το αντίθετο είναι πολύ θετικό. Όμως εάν κάνεις συμμαχίες που είναι η φαίνονται αντι-τουρκικές, δηλαδή συμμαχίες με τις οποίες φαίνεται ότι θέλεις να αποκλείσεις την Τουρκία από τις ενεργειακές πηγές της Ανατολικής Μεσογείου, αυτό είναι λάθος ως πολιτική.

Όταν εσύ δημιουργείς "άξονες"', δημιουργούνται οι "αντι-άξονες" και δεν βγάζουμε εύκολα άκρη. Όλες αυτές τις συμμαχίες και τους εξοπλισμούς τους κάνουμε γιατί μερικές φορές δεν έχουμε το πολιτικό θάρρος και τη βούληση να επιλύσουμε με απευθείας διαπραγμάτευση τα προβλήματα μας με την Τουρκία. Αυτός όμως είναι λίγο ολισθηρός δρόμος, γιατί οι εξοπλισμοί ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που παρολίγον η χώρα να χρεοκοπήσει το 2010. Επομένως πρέπει πολύ σοβαρά να σκεφτούμε τη στρατηγική μας και όχι για τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες, αλλά για τους επόμενους μήνες και χρόνια.

Πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε να συζητήσουμε με την Τουρκία και να θέσουμε όλα τα ζητήματα των διαφορών μας και να προσπαθήσουμε να βρούμε λύση είτε μέσω πολιτικού διαλόγου είτε μέσω προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που κατά τη γνώμη μου εξασφαλίζει την Ελλάδα.

Όλα τα άλλα είναι προσωρινά, άλλα θετικά και άλλα αρνητικά, που όμως δεν δίνουν αίσθημα ασφάλειας.”

Στην επισήμανση τι έχουμε να συζητήσουμε με την Τουρκία, ο κύριος Τσίκας  είπε πως αυτή είναι η δική μας ερμηνεία. Από τη στιγμή που μία χώρα σου θέτει ένα θέμα, αμέσως δημιουργείται μία διαφορά. Εσύ δεν μπορείς να κρύψεις στο κεφάλι στην άμμο σαν τη στρουθοκάμηλο και να μην την "αναγνωρίζεις".

Το ίδιο συμβαίνει και από τη δική μας πλευρά. Αν θέσουμε ένα θέμα, γεννάται μία διαφορά την οποία με κάποιο τρόπο πρέπει να επιλύσουμε. Και εδώ είναι το θέμα της πολιτικής λύσης.

Κάθε πλευρά έχει το δικαίωμα να βάλει τα θέματα που επιθυμεί. Είναι άλλο ζήτημα το αν τα δεχτείς εσύ ή αν έχεις διαφορετική γνώμη. Το ίδιο ισχύει και για την άλλη πλευρά, που δεν μπορεί να αποκλείσει εμάς να θέσουμε θέματα. Αλλιώς πρόκειται για άρνηση του διαλόγου.

Πρέπει με σοβαρότητα να ενημερώσουμε την κοινή γνώμη ότι υπάρχουν συγκεκριμένα ζητήματα, να εξηγήσουμε την άποψή μας και να πούμε ότι θα προσπαθήσουμε να τα επιλύσουμε με πολιτική διαπραγμάτευση και στη συνέχεια θα δούμε τι θα γίνει.

Για παράδειγμα εμείς έχουμε εναέριο χώρο 10 ναυτικών μιλίων, ενώ τα χωρικά μας ύδατα είναι στα 6 ναυτικά μίλια και αυτό δεν είναι συμβατό με το Διεθνές Δίκαιο.

Στο ερώτημα αν μπορούμε να τα επεκτείνουμε στα 12, είπε πως αυτό θα το δούμε. Πρέπει να μας κάνει εντύπωση πως καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κάνει στο Αιγαίο αυτή την επέκταση.

Όμως τώρα υπάρχει αυτή η κατάσταση και πρέπει να υπάρξει εναρμόνιση (χωρικών υδάτων με εναέριο χώρο) με κάποιο τρόπο. Επίσης για να λύσουμε το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας πρέπει να γνωρίζουμε πού θα είναι τα χωρικά μας ύδατα. Αν θα είναι στα έξι μίλια ή κάπου αλλού, ή αν θα είναι παντού στο ίδιο εύρος, ή σε ορισμένα σημεία μεγαλύτερο ή μικρότερο. Δεν σημαίνει ότι μπορείς να τα αυξήσεις στο ίδιο εύρος με ένα χάρακα παντού.

Θέλω να πω ότι μπορεί εμείς να θεωρούμε πως έχουμε δίκιο σε όλα, πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι σε καμία διένεξη καμία πλευρά δεν έχει 100% δίκιο και 100% άδικο. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ελληνοτουρκικά. Υπάρχουν θέματα στα οποία είμαστε εμείς πιο κοντά στις προβλέψεις του Διεθνούς δικαίου και κάπου βρίσκεται πιο κοντά η Τουρκία και σε κάποια ζητήματα οι προβλέψεις του Διεθνούς δικαίου είναι ανάμεικτες.

Όλα αυτά δεν μπορούν παρά να συζητηθούν κι αν δεν βγάλουμε άκρη στο διάλογο να πάμε στο διεθνές δικαστήριο.

Απαντώντας σε ερώτηση ακροατή ότι η Τουρκία προκαλεί και διεκδικεί, απάντησε πως η χώρα μας δεν μπορεί να ζει αιωνίως με στρατιωτική ένταση, να δίνουμε πόρους από την κοινωνία και την οικονομία και αυτό πρέπει κάπως να επιλυθεί.

“Επίσης μην ξεχνάτε ότι πρώτα από όλα οι πολιτικοί μιλάνε για το εσωτερικό της χώρας τους, γιατί όπως οι Έλληνες έτσι και οι Τούρκοι πολιτικοί θέλουν πάνω από όλα ψήφους. Από κει και πέρα πράγματι υπάρχει μία επιθετική ρητορική, ένα είδος τσαμπουκά από την Τουρκία, αλλά η αναζήτηση λύσεων στα ουσιαστικά προβλήματα απαιτεί ψυχραιμία και σοβαρότητα και κυρίως βούληση ότι υπάρχουν λύσεις κοινά αποδεκτές. Μπορούν να βρεθούν λύσεις που να καλύπτουν και να συμφέρουν και τις δύο χώρες.”

Ηχητικό: www.youtube.com/watch?v=DG88Tc7wFLs