Θόδωρος Τσίκας στο Ράδιο Prisma 91,6 Βορειοδυτικής Ελλάδας: Πίσω από την ένταση στη Μ. Ανατολή κρύβεται το Ιράν - ΗΧΗΤΙΚΟ

Τις πολιτικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή σχολίασε ο πολιτικός αναλυτής Θεόδωρος Τσίκας στον Prisma 91,6 και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Κουνιάκη:

Κατά τη γνώμη μου η τελευταία σύγκρουση δεν έχει σχέση να κάνει με την ουσία του Παλαιστινιακού.

Το Παλαιστινιακό είναι ένα εύφλεκτο υλικό το οποίο υπάρχει εδώ και δεκαετίες, γιατί δεν έχει επιλυθεί.

Πίσω από όλη αυτή την ιστορία κατά τη γνώμη μου είναι το Ιράν. Ο λόγος που το λέω αυτό είναι ότι εδώ και αρκετό καιρό γίνεται μία προσπάθεια ανάμεσα στο Ισραήλ και ορισμένες μετριοπαθείς αραβικές χώρες να υπάρξει αναγνώριση, γιατί με πολλές αραβικές χώρες δεν είχε διπλωματικές σχέσεις.

Αυτό είχε επιτευχθεί με ορισμένες χώρες όπως το Μαρόκο, Σουδάν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κτλ.

Το μεγάλο διακύβευμα ήταν η προσέγγιση με την Σαουδική Αραβία, λόγω γεωγραφικής θέσης, πετρελαϊκών αποθεμάτων και επίσης λόγω ότι θεωρείται προστάτης των δύο πιο ιερών πόλεων του Ισλάμ, της Μέκκας και της Μεδίνας, που βρίσκονται στην επικράτεια της.

Τα συμφέροντα Ισραήλ και Σουηδικής Αραβίας συγκλίνουν στην αίσθηση της απειλής που έχουν από το Ιράν και το εξελισσόμενο πυρηνικό πρόγραμμα.

Το Ιράν το τελευταία χρόνια αναπτύσσει ένα πυρηνικό πρόγραμμα το οποίο μπορεί κάποια στιγμή υπό ορισμένες προϋποθέσεις να γίνει από παραγωγός πυρηνικής ενέργειας σε παραγωγό πυρηνικών όπλων και αυτό θεωρείται απειλή σε όλες τις χώρες της περιοχής.

Η Σαουδική Αραβία για να τα βρει με το Ισραήλ είχε ζητήσει ορισμένα ανταλλάγματα ένα από το οποίο ήταν να υπάρξουν βήματα στο Παλαιστινιακό.

Για αυτό το λόγο η Σαουδική Αραβία είχε έρθει σε επαφή με τη νόμιμη Παλαιστινιακή Αρχή του προέδρου Μαχμούντ Αμπάς.

Αυτή είναι και η επίσημη εκπροσώπηση και όχι η Χαμάς, η οποία είναι αντίπαλος της Παλαιστινιακής Αρχής, είναι μία ακραία εξτρεμιστική ισλαμιστική οργάνωση, η οποία καταγγέλλει την Παλαιστινιακή Αρχή ότι έχει ξεπουληθεί και έχει συμβιβαστεί.

Εάν συνέβαινε η προσέγγιση Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας, θα ήταν χαμένη η Χαμάς γιατί η συζήτηση θα γινόταν με την Παλαιστινιακή Αρχή με την οποία βρίσκεται σε σύγκρουση και κυρίως θα ήταν το Ιράν, γιατί θα βρισκόταν μπροστά σε μία συμμαχία χωρών που δεν θα του επέτρεπε να αναπτύξει την επιρροή του στην περιοχή
.
Ξέρουμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια ότι το Ιράν εξοπλίζει, δίνει πληροφορίες μέσω των μυστικών Υπηρεσιών και ενισχύει οικονομικά και τη Χαμάς στην Λωρίδα της Γάζας, πού είναι το ένα τμήμα των παλαισιστινιακών εδαφών, αλλά και άλλες εξτρεμιστικές οργανώσεις όπως των σιιτών του Λιβάνου Χεζμπολάχ.

Όπως είδατε όταν έγινε η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς μέσα στο έδαφος του Ισραήλ και όχι σε κατεχόμενο παλαιστινιακό έδαφος, αμέσως μετά από λίγο άρχισαν να πέφτουν ρουκέτες από τα βόρεια σύνορα του Ισραήλ μέσα από το Λίβανο από την Χεσμπολάχ, για να δημιουργήσουν ένα δεύτερο μέτωπο και να διασπάσουν την προσοχή του Ισραήλ.

Πιστεύω πως αυτή η ενέργεια ενθαρρύνθηκε -εάν δεν κινήθηκε- από το Ιράν προκειμένου να τιναχθεί στον αέρα η προσέγγιση Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας και πράγματι ως ένα βαθμό αυτή έχει παγώσει.

Το θέμα του Παλαιστινιακού είναι ένα άλλο κρίσιμο θέμα, καθώς εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Διεθνής Κοινότητα θεωρεί ότι η λύση στο μεσανατολικό ζήτημα είναι η λεγόμενη "λύση των δύο κρατών".

Το ένα κράτος θα είναι το Ισραήλ με ασφαλή σύνορα και το άλλο θα πρέπει να είναι ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, βιώσιμο το οποίο θα υπάρχει δίπλα στο Ισραήλ.

Την λύση αυτή προτείνει η Διεθνής κοινότητα, Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα κτλ.

Αυτή τη λύση την δέχεται και η Παλαιστινιακή Αρχή και η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης που είχε ιδρύσει ο ιστορικός ηγέτης των Παλαιστινίων Γιάσερ Αραφάτ, της οποίας Πρόεδρος είναι ο Μαχμούντ Αμπάς.

Η Χαμάς όμως δεν είναι υπέρ της "λύσης των δύο κρατών", αλλά είναι υπέρ της καταστροφής του κράτους του Ισραήλ.

Επομένως οι στρατηγικές της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και της Παλαιστινιακής Αρχής από τη μία, και της Χαμάς, δεν είναι συμβατές, αλλά είναι αντίπαλες στρατηγικές.

Θέλω να σας πω ότι το 1993 είχαν ξεκινήσει ήδη ειρηνευτικές συνομιλίες στο Όσλο και όταν ολοκληρώθηκαν, τότε μπόρεσε να δημιουργηθεί Παλαιστινιακή Αρχή στα κατεχόμενα.

Κατά κάποιο τρόπο υπήρχε Ειρήνη ανάμεσα στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και το Ισραήλ και συνεχίζονταν οι συνομιλίες για να βρεθεί ο τρόπος της λύσης, γιατί υπάρχουν πάρα πολλά θέματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε αυτή τη στιγμή.

Επίσης πρέπει να πούμε ότι οι Παλαιστίνιοι δεν είναι μόνο αυτοί που ζουν στη Λωρίδα της Γάζας, το μεγαλύτερο κομμάτι των παλαιστινιακών εδαφών και πληθυσμός των Παλαιστινίων ζει στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη η οποία είναι κατεχόμενη και στην οποία έχει και την έδρα της η Παλαιστινιακή Αρχή η οποία διαπραγματεύεται κατά καιρούς με το Ισραήλ για την επίλυση του προβλήματος.

Η Χαμάς έχει πάρει πραξικοπηματικά την εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας, ερχόμενη σε σύγκρουση με τις δυνάμεις της Παλαιστινιακής Αρχής.

Το 2005 το Ισραήλ αποσύρθηκε από την Λωρίδα της Γάζας, διέλυσε τους παράνομους εβραικούςοικισμούς που υπήρχαν και υποχρέωσε τους Εβραίους έποικους να φύγουν και παρέδωσαν το έδαφος στην παλαιστινιακή αρχή.
 

Μετά από διάφορα γεγονότα που δεν έχουμε το χρόνο να αναλύσουμε, ήρθε σε ένοπλη σύρραξη η Χαμάς με τις επίσημες παλαιστινιακές δυνάμεις ασφαλείας και μπόρεσε να ελέγξει τη Λωρίδα της Γάζας και από τότε άρχισαν να πετάνε πυραύλους και ρουκέτες στο εσωτερικό του Ισραήλ και έτσι κατά καιρούς έχουμε ανάφλεξη στην περιοχή κυρίως λόγω της Γάζας.

Η αλήθεια είναι πως οι συνθήκες ειδικά στην Λωρίδα της Γάζας είναι πάρα πολύ άσχημες και είναι αληθές ότι σε μία μικρή περιοχή ζουν περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι στριμωγμένοι, δεν ζουν βέβαια όλοι έτσι.

Μάλιστα μιλάτε με έναν άνθρωπο που έχει επισκεφτεί τόσο το Ισραήλ όσο και τα Παλαιστινιακά Εδάφη και τα έχω δει.

Στο Ισραήλ τα τελευταία χρόνια οι Κυβερνήσεις Νετανιάχου, είναι υπερεθνικιστικές στις οποίες συμμετέχουν πολλά εθνικιστικά κόμματα, θρησκευτικά υπερορθόδοξων Εβραίων που στην ουσία υποστήριζαν ότι δεν υπάρχει παλαιστινιακό ζήτημα, είτε -αν υπάρχει- λύνεται δια της πυγμής
.
Μάλιστα οι κυβερνήσεις του Νετανιάχου επέτρεψαν την συνέχιση των παράνομων εβραϊκών οικισμών στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη στη Δυτική Όχθη.

Αυτή η ενέργεια και αυτό το στυλ των τελευταίων κυβερνήσεων του Ισραήλ τίναξε στον αέρα το διαπραγματευτικό πλαίσιο που υπήρχε.

Πράγματι υπάρχει ένα αδιέξοδο προς την πολιτική επίλυση του ζητήματος, για το οποίο εν πολλοίς έχει ευθύνες το Ισραήλ και κυρίως υπό την κυβέρνηση Νετανιάχου.

Τώρα σχετικά με την σημερινή σύγκρουση το Ισραήλ προφανώς θα απαντήσει, αλλά έχει υποχρέωση να τηρεί το Διεθνές Δίκαιο του Πολέμου, το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο, να ελαχιστοποιεί τις απώλειες αμάχων, να μην χτυπάει πολιτικούς στόχους και βεβαίως παράλληλα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει ελπίδα, άρα να γίνονται οι αντίστοιχες διαβουλεύσεις κάτω από το τραπέζι για την πολιτική επίλυση του ζητήματος, δηλαδή τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού Κράτους.

Ο στόχος του Ισραήλ είναι να εξαρθρώσει τη Χαμάς, να μην μπορεί να κάνει επίθεση στο εσωτερικό του Ισραήλ, δεν πρέπει όμως να ξεχνάει ότι αυτή δεν είναι η λύση του προβλήματος, αλλά να έρθει σε συμφωνία με τη βοήθεια της Διεθνούς Κοινότητας και άλλων παραγόντων, να δώσει λύση στο παλαιστινιακό ζήτημα με την δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.

Ακούστε εδώ: www.youtube.com/watch?v=TLHQT0Vs1-k